Co to jest retinopatia surowicza?

Centralna retinopatia surowicza (CRS) to schorzenie oka charakteryzujące się nagłym pogorszeniem ostrości widzenia, często w jednym oku. Doprowadza do gromadzenia się płynu pod siatkówką w okolicy plamki żółtej i zaburzeń widzenia. Jakie są możliwości leczenia retinopatii? Jakie są jej przyczyny? Przedstawiamy najważniejsze informacje.

Przyczyny i czynniki ryzyka retinopatii surowiczej

Chociaż precyzyjne mechanizmy prowadzące do rozwoju retinopatii surowiczej nie zostały jednoznacznie ustalone, zidentyfikowano kilka czynników mogących zwiększać ryzyko wystąpienia tego schorzenia. Do najważniejszych z nich należą:

• przewlekły stres,
• nadciśnienie tętnicze,
• nadużywanie alkoholu,
• stosowanie kortykosteroidów zarówno doustnych, jak i miejscowych (może predysponować do wystąpienia CRS),
• choroby autoimmunologiczne,
• zaburzenia endokrynologiczne.

Warto również zauważyć, że osoby o tzw. osobowości typu A, charakteryzujące się wysokim poziomem stresu i ambicji, mogą być bardziej narażone na rozwój tej choroby.

Objawy i diagnostyka retinopatii surowiczej

Najbardziej charakterystycznym objawem retinopatii surowiczej jest nagłe pogorszenie ostrości widzenia w jednym oku, często opisywane jako zamglenie lub zniekształcenie obrazu. Pacjenci mogą również doświadczać zaburzeń kontrastu oraz widzenia zniekształconych linii prostych (metamorfopsje). W celu potwierdzenia diagnozy przeprowadza się badanie optycznej koherentnej tomografii (OCT), które pozwala na dokładną ocenę struktury siatkówki i wykrycie ewentualnych przestrzeni płynowych. Dodatkowo angiografia fluoresceinowa może być wykorzystana do oceny identyfikacji miejsc przecieku płynu.

Leczenie retinopatii surowiczej

W początkowych przypadkach retinopatia surowicza ma tendencję do samoistnego ustępowania w ciągu kilku tygodni lub miesięcy. Jednakże, ze względu na możliwość nawrotów oraz przedłużających się objawów, istotne jest monitorowanie stanu pacjenta przez okulistę. W sytuacjach, gdy objawy utrzymują się dłużej lub mają znaczący wpływ na jakość życia pacjenta, rozważa się interwencje terapeutyczne. Jedną z metod leczenia jest laseroterapia mikropulsowa, która polega na stymulowaniu siatkówki oraz na zamknięciu miejsc przecieku płynu, co przyspiesza wchłanianie płynu i poprawę widzenia. W niektórych przypadkach stosuje się również terapię farmakologiczną, w tym inhibitory receptorów mineralokortykoidowych, które mogą redukować obrzęk siatkówki. Istotne jest także eliminowanie czynników ryzyka, kontrola nadciśnienia tętniczego, redukcja stresu oraz unikanie stosowania kortykosteroidów bez wyraźnych wskazań medycznych.