Retinopatia surowicza

Centralna retinopatia surowicza to schorzenie narządów oka objawiające się tymczasowym pogorszeniem ostrości widzenia. Przyczyn tego stanu może być kilka, a najczęściej występuje on u młodych mężczyzn, chociaż oczywiście nie jest to regułą. Dodatkowo w większości przypadków dotyczy tylko jednego oka. Jak leczyć takie schorzenie?

Czym jest retinopatia surowicza?

Retinopatia surowicza polega na surowiczym rozwarstwieniu siatkówki w obszarze plamki żółtej. Przyczyny tego zjawiska nie są do końca znane, chociaż podejrzewa się, że wpływ na jego rozwój mogą mieć: nadciśnienie tętnicze, przewlekły stres, nadmierne spożywanie alkoholu, hormonalne guzy przysadki, choroby współtowarzyszące (toczeń rumieniowaty układowy, gruczolak nadnerczy). Czasami schorzenie może pojawić się u osób przyjmujących sterydy.

Do najbardziej charakterystycznych objawów retinopatii surowiczej należy nagłe pogorszenie widzenia. Najczęściej jest to zanik ostrości oraz widzenie za mgłą. Oprócz tego pojawiają się symptomy takie, jak problemy z widzeniem w ciemności, zaburzenia w kontraście, dodatni wynik przy teście Amslera czy mroczki pojawiające się w centrum widzenia. W przypadku podobnych objawów należy zgłosić się do okulisty w celu rozpoznania choroby.

Jak przebiega diagnostyka i leczenie retinopatii surowiczej?

Aby zdiagnozować retinopatię surowiczą, wykonuje się optyczną koherentną tomografię oka. Niekiedy choroba ustępuje samoistnie, jednak objawy mogą utrzymywać się przez dłuższy czas, co znacząco wpływa na normalne funkcjonowanie. Dodatkowo może mieć ona charakter nawrotowy, dlatego warto szybko udać się do lekarza, by wyeliminować przeszkadzające symptomy. Przy leczeniu retinopatii istotną rolę odgrywają przede wszystkim regularne wizyty u lekarza. Jeżeli wymienione wyżej objawy powracają ponownie w czasie krótszym niż 4 miesiące, to rozwiązaniem będą specjalistyczne zabiegi. W tym wypadku skuteczna okazuje się laserokoagulacja pod warunkiem, że miejsce przecieku jest znacznie oddalone od centralnej części siatkówki. Ważne jest więc wcześniejsze przeprowadzenie odpowiedniego badania, które pozwoli ustalić, czy zabieg jest w pełni bezpieczny.