Czym jest retinopatia surowicza?

Do najczęstszych chorób oczu zaliczamy między innymi wady wzroku, zaćmę czy choroby powierzchni oka. Oprócz tego wielu pacjentów okulistycznych choruje na zwyrodnienia siatkówki związane z wiekiem czy jaskrę. Jednak warto również wspomnieć o chorobach, które zdarzają się rzadziej, jednak mogą mieć poważne skutki. Właśnie dlatego w dzisiejszym wpisie skupimy się na retinopatii surowicza. Czym jest, jakie są jej objawy, u kogo najczęściej występuje oraz w jaki sposób należy ją leczyć?

U kogo występuje retinopatia surowicza i jakie są jej przyczyny?

Omawiając poszczególne choroby oka, w pierwszej kolejności warto zwrócić uwagę na to, kiedy i u kogo mogą się pojawić. Retinopatia surowicza, to schorzenie, które dotyka głównie mężczyzn w młodym i średnim wieku. Warto zwrócić uwagę, jakie objawy mogą na nią wskazywać. Zaliczamy do nich przede wszystkim zamglenie/pogorszenie widzenia centralnego przeszkadzające w codziennym funkcjonowaniu. Oprócz tego pacjenci nierzadko mają też zaburzenia w widzeniu kontrastu czy kolorów. Przyczyną tego schorzenia jest gromadzący się płyn pod siatkówką centralną powodujący powyższe dolegliwości.

Jak rozpoznać i jak leczyć retinopatię surowiczą?

Do naszej kliniki okulistycznej najczęściej z tym schorzeniem zgłaszają się Panowie uskarżający się na pogorszenie widzenia centralnego w jednym oku, co może wskazywać na duże prawdopodobieństwo wystąpienia retinopatii surowicza. Wówczas niezbędne jest przeprowadzenie badań, które potwierdzą tę diagnozę. Najważniejszym badaniem jest badanie OCT, czyli optyczna koherentna tomografia, która pozwala ocenić w sposób bardzo szczegółowy centralną część siatkówki. Podczas diagnostyki można również wykorzystać prosty test – test Amslera, który pozwala ocenić widzenie w obrębie dołka środkowego siatkówki. Wykonuje się go nawet samodzielnie. Aby to zrobić, trzeba przysłonić jedno oko, a następnie umieścić kartę z pionowymi i poziomymi liniami w odległości około 30-40 centymetrów od oczu. Pacjent, patrząc w punkt centralny testu, ocenia przebieg pionowych i poziomych linii i ewentualne ich krzywienie się.

Ze względu na dolegliwości utrudniające codzienne funkcjonowanie oraz często nieodwracalne uszkodzenia najważniejszej warstwy siatkówki, czyli fotoreceptorów należy zastosować odpowiednie leczenie.

Najczęściej lekarz zaleca przeprowadzenie zabiegu laseroterapii siatkówki (mikropulsowej / ogniskowej), która jest skuteczna, bezbolesna, a do tego wiąże się z bardzo krótkim okresem rekonwalescencji. Drugą metodą jest stosowanie środków farmakologicznych wspomagających laseroterapię lub stosowaną w początkowej fazie leczenia. Warto podkreślić, że dzięki dobraniu odpowiednich metod leczenia stan zdrowia pacjenta powinien ulec poprawie w stosunkowo krótkim czasie. Pacjent musi również wiedzieć, że niestety w 50% przypadków schorzenie to ma charakter nawrotowy.